donderdag 19 juli 2012

De kost van besparingen

Een tijdje geleden vertelde ik dat je  een nummertje moet nemen op oncologie en je niet meer persoonlijk begroet wordt door iemand van het secretariaat. Blijkbaar was dat niet de enige verandering en beginnen we nu pas echt te merken hoe het werkt, of beter gezegd niet werkt, nu het kloppend hart dat het secretariaat van oncologie was, is weggenomen en de taken werden verdeeld over andere diensten.
Zo vroeg mijn arts aan de secretariaatsmedewerker waar mevrouw X op dit moment was want die mevrouw was naar een andere afdeling gestuurd voor een test. Terwijl men vroeger  perfect op de hoogte was van het doen en laten van iedere patient moest de secretaresse nu het antwoord schuldig blijven.
Toen ik afspraken moest maken voor mijn 'groot onderhoud' zijnde een nucleaire botscan een CT thorax een echo van de buik en een mamo moest dat ook boven aan het onthaal ipv zoals vroeger bij het secretariaat oncologie. Ik zag de grap er nog van in maar eigenlijk is het helemaal niet grappig. Ik moest de onthaalmedewerker instructies geven, zoals doorgeven dat die test eerst moest omdat ik daar nuchter voor moet zijn en de inspuiting van de nucleaire wordt meestal eerst gegeven om tijdens het wachten andere tests te doen. Ik weet dat omdat ik al veel te dikwijls door die mallemolen ben gegaan maar eigenlijk hoort diegene die de afspraken maakt dat te weten en is het helemaal niet de taak van de patient om daarbij te helpen. Ik kan mij voorstellen dat er op die manier fouten worden gemaakt bij het inplannen van afspraken of dat het zeker niet meer zo efficient gebeurd met langere wachttijden tot gevolg.
Toevallig had ik gisteren een dringende vraag voor mijn oncologe. Vroeger liet je een boodschap na op het secretariaat oncologie en werd je door je arts of diens vervanging dezelfde dag teruggebeld wanneer het hen paste. Nu heb ik zeker tien minuten aan de lijn gehangen, ben verschillende keren doorgeschakeld om uiteindelijk de oncoloog te storen tijdens een stafvergadering en te moeten terugbellen. Ik ben zeker geen patient die onnodig belt maar ik kan mij voorstellen dat het vervelend is voor de artsen nu zij de 'buffer' niet meer hebben die het secretariaat vroeger was.
Mijn eerste reactie op de veranderingen, lees besparingsmaatregelen, was niet zo negatief. Een nummertje nemen is niet echt persoonlijk, maar er zijn ergere dingen. Nu ik merk wat de werkelijke prijs is die er moet betaald worden ben ik alles behalve enthousiast. Maar kom, ik voel mij blijkbaar heel goed als ik daar over kan zeuren :-).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten